"Çocukluk hatıram yok': Bu iddiayı kendimden emin bir şekilde neredeyse meydan okurcasına ortaya koyuyordum. Bu mesele üzerinde bana soru sormaları boşunaydı. Ders programımda yoktu. Bundan muaftım. Bir başka tarih Büyük olanı büyük tırpanıyla Tarih çoktan benim yerime cevap vermişti: savaş kamplar. "On üç yaşındayken bir hikaye uydurdum anlattım ve çizdim. Daha sonra bu hikayeyi unuttum. Yedi yıl önce bir akşam Venedik'te birdenbire bu hikayenin adının 'W' olduğunu ve bir anlamda çocukluğumun tarihi değilse de en azından çocukluğumun bir hikayesi olduğunu hatırladım. "Bir anda aklıma gelen başlık dışında 'W'yle ilgili hiçbir hatıram yoktu aslında. Bu konuda bildiğim tek şey topu topu iki satırdan ibaret: Ateş Ülkesi'nin bir adacığında sırf sporla meşgul olan bir toplumun hayatı."