Dünya'daki sınırlı kaynaklar üzerinden elde edilmesi mümkün olan refah ülkelerin ekonomik faaliyetlerinin tarihten günümüze bir rekabetçilik alanı olmasına neden olmuştur. Rekabetçilikle beraber kaynakların daha etkin bir şekilde kullanılması bir mecburiyet hâlini almış bu durum teknolojik gelişimin itici gücü ve yenilikçiliğin temel motivasyonu hâline gelmiştir. Bu süreçte kendi ekonomik koşullarını doğru analiz edip buna göre makro stratejiler geliştirebilen ülkeler uluslararası rekabette öne çıkarken bunu başaramayan ülkeler kaynak zengini olsalar dahi rekabette geri kalmışlardır.

Stratejik coğrafi konumu güçlü üretim altyapısı genç ve dinamik iş gücü düşünüldüğünde Türkiye'nin potansiyelinin altında bir ekonomik rekabetçilik sergilediği görülmektedir. Bu durum yıllar içerisinde ülkemizin takip ettiği iktisadi politikaların verimsizliğinden kaynaklı ortaya çıkan; cari açık düşük katma değerli üretim enerjide dışa bağımlılık gibi kavramlarla açıklanmaya çalışılmaktadır. Ekonomimizde kronikleşmiş problemlere dönüşen bu kavramların çözümüne ve rekabetçiliğin arttırılmasına yönelik çok sayıda eser ve çalışma ortaya konumuş ve çözüm yolları aranmıştır. Kanaatimizce ülkemizin uluslararası rekabetçiliğinin arttırılması ise ancak faal hâlde bulunan milyonlarca KOBİ'nin rekabetçiliğinin arttırılmasıyla mümkün olacaktır.

Bu eser uluslararası ticarette Türkiye'nin rekabetçiliğinin arttırılması ve KOBİ'lerin küresel rekabette kendilerine daha fazla yer bulmalarını teminen yapılması gerekenleri bilimsel bir çalışmayla ortaya koymaktadır.