Türkistan ve Kafkasyadaki siyasi koşulları güçleştiren teknik geri kalmışlık, karar alma süreçlerindeki uzlaşmazlık ve Rus idaresinin askeri ve ekonomik gücü; 20. yüzyılın ilk çeyreğinde bu coğrafyalarda fikir birliğinin oluşmasına engel olarak Rus İç Savaşı sırası ve sonrasında ortaya çıkan muhtar hükümet ve cumhuriyetlerin yıkılma sürecini hızlandırmıştır. Böylelikle Türk dünyasında milli devlet kurma girişimlerinden bağımsız bir devlet olarak geriye, yalnızca Türkiye Cumhuriyeti kalmıştır.
Türkiyede 1930lu yıllarda Sovyet Türklüğüyle bağlantılı siyasi meseleleri gündeme taşımakta gösterilen çekince bu nedenle, Sovyetler Birliği ve Türkiye arasındaki güçlü siyasi bağlar ile bu devletin Türk coğrafyalarında kurduğu kesin egemenliğin ortak ürünü olarak değerlendirilmelidir. Türkiyenin çekinceli tutumu aynı zamanda, yeni kurulmuş bir devlet olmanın ve akılcı bir biçimde yürütülen uluslararası siyasetin doğal sonucudur. Türkiye Devletinin bu dönemde sahip olduğu güç ve imkân sınırlıdır. Bu sınır, egemen devletlerin toprakları üzerinde yayılmacı bir siyasi gündem oluşturma fikrini baştan yok saymaktadır. Ancak bu yok sayış, Türkiye dışında var olan Türklüğü toptan yok saymak şeklinde anlaşılmamalıdır.
Tanıtım bülteninden.