Türk sinemasının ilk yıllarına dair yapılan tartışmaların birçoğu neredeyse bir gelenek olarak ilk Türk filminin arayışına odaklanmıştır. Tartışmayı bu taraftan ele almayan tarih yazımları olmakla birlikte bu geleneğin günümüzde büyük oranda etkisini kaybettiğini de söylemek gerekir. Kaldı ki sinema tarihine dair yapılan tüm tartışmalarda ülkede çekilen ilk filmi aramak yerine seyir deneyiminin yaşandığı ilk gösterimlerle başlanması çok daha anlamlıdır. Nihayetinde sinema yalnızca bir üretim pratiği olarak değil aynı zamanda filmi izleyenin de üretenin de içinde bulunduğu kültürü şekillendiren bir unsur olarak değerlendirilmelidir. Bu bakış açısı ile Türkiye'de sinemanın ilk yılları Türkiye'nin de içinden geçtiği bir değişim dönüşüm süreci ile eş zamanlı bir gelişim sergilemiştir. Ülkenin modernleşme deneyimi içerisinde sinemanın nasıl bir yere sahip olduğu batılı bir yenilik olarak nasıl algılandığı sorularına Türkiye'de sinemanın ilk yıllarındaki gelişmeler eşlik etmiştir.