Kendimi şimdi
Köroğlu gibi hissediyorum!

İcat edilmişti ya demirin deliklisi
Almış başını yürümüştü ya pusu geleneği
Dolu gözlerle her an tetikte
Sinsi bir düzende
Hedefte
Ve diken üstünde bir Köroğlu
Dizginsiz yüreğimle işte öyle!

Kaderim, kederimdir
Gözyaşlarım
İçime akıyor şimdi
Tuzlu sularıyla 
Yakıyor yüreğimi!

Ah, biz yaşarken çağ eskidi!
Mertliğin yerine namertlik geldi!

Gücün ve paranın borusu ötüyor
Sırtımı dayayacağım civanmert bulamam
Kimler derse desin tamam
Umurumda bile değil!
Ben hiçbir koşulda namert yaşayamam!

Ben şimdi
Tek kalmış da olsam
Geleceği
Dünyaya parmak ısırtacak halkım ey!
Güzeller güzeli şarkılara sarılırım
Hüznün doruklarında ve bir başına
Şiirler sürülü, bu şair yüreğimle
Şiir gerillası, bu şair yüreğimle
Ben hiç kimsesiz sayılır mıyım?