güzel çocuklardık bizgöz inceliğindeydi gülüşümüzne kadar sakınsak tagece ağırlığındaydı vuruşumuzçocuk şarkısıydık özlem kokulu dizelerdekırılgan biraz da naifve zor gülüp kolay ağlayanmevsimidir artık göçmen kuşlarınsonbaharın tenha belirsizliğinde...hüzüne ayarlıydı saatlerimizşehrin kuytularındaki çay ocaklarında...gözyaşı olmuş telgraf tellerinin üzerianlardımyine ağlıyorsun uzaklarda bir yerdeellerimde buz ayaklarımda yün çorapradyoda bir türkü çalmaktaadımızı söylüyor başka mevsimlerdüşlerimiz...sevgili adil ve müthiş merhametlieve geç kalmış tedirgin çocuk adımlarıylabaşka bir zamana kaldı...