Hatîb el-Bağdâdî'nin el-Câmi' li-ahlâki'r-râvî ve âdâbi's-sâmi' adlı eseri erken dönem İslam toplumunda muhaddis olmanın gerekleri ve hadis nakil faaliyetleri hakkında önemli bilgiler vermesinin yanı sıra İslam eğitim tarihiyle ilgilenenler için eğitim-öğretim faaliyetleri hoca ve talebenin sorumlulukları ve derslerin mahiyeti gibi konulardaki zengin muhtevasıyla dikkat çeken eşsiz bir kitaptır. En geniş anlamıyla "Edep" kapsamına giren birçok meseleyi Hz. Peygamber sahâbe ve onlardan sonra gelen örnek nesillerin uygulamaları çerçevesinde sunan el-Câmi' hem müellifinin entelektüel birikimi ve yaşadığı dönem hem de muhtevası ve kaynakları açısından önem arz etmektedir. el-Câmi'nin tarihsel bağlamı telif ortamı nakil serüveni yapısal durumu iç düzeni başlıklandırma sistemi muhtevası kaynakları ve tasnif mantalitesi gibi meselelere dair genel bir çerçeve çizmeyi hedefleyen Muhaddislere Rehber hadis tarihinin yeterince çalışılmayan bir dönemine yani 5./11. asra dair yeni araştırma alanları açmaktadır.