Grup şirketler doktrini, tahkim anlaşmasının bu anlaşmaya şeklen taraf olmayan kişilere teşmilinde kullanılan teorilerden biri olup, 1982 yılında verilen Dow Chemical kararı ile asıl tanınırlığını kazanmıştır. Mahkeme ve hakem kararları incelendiğinde, doktrinin uygulanabilmesi için, sıkı grup yapısının varlığı, tahkim anlaşmasına şeklen taraf olmayan şirketin sözleşmenin müzakeresi, ifası veya sona ermesi aşamalarına aktif olarak katılması ve üçüncü kişi ile sözleşmenin taraflarının üçüncü kişiyi sözleşmenin bir tarafı olarak görmeleri şartlarının arandığı görülmektedir. Çalışmamızda hakem ve mahkeme kararlarındaki bu yaklaşım eleştirel bir şekilde ele alınmış, tahkim anlaşmasının bu anlaşmaya taraf olmayan şirkete teşmili için bu şirketin tahkim anlaşmasının yer aldığı esas ilişkiye veya bu ilişkiden doğan hak ve borçlara taraf olması gerektiği görüşü savunulmuştur.