Mihrimah Sultan, ardında birçok vakıf eseri bırakan ve sahip olduğu servetini insanların istifadesine sunan iyiliksever, cömert ve dindar bir hanımefendidir. Başta Üsküdar ve Edirnekapı külliyeleri olmak üzere yüzyıllarca Osmanlı halkının ihtiyaçlarını karşılayan bu müesseselerin önemli bir bölümü günümüzde de hizmet vermeye halen devam etmektedir.

Her türlü imkâna sahip olmasına rağmen malını zevk, sefa ve eğlencede harcamak yerine sadece Allah'ın rızasını kazanmak için hayır yoluna ayırması onun asalet, samimiyet ve büyüklüğünü gösterir. Siyasî arzu ve istekleri bir kenarda tutulacak olursa o, edebî kişiliği, ciddiyeti, vakarı ve erdemiyle Osmanlı hanım sultanları arasında ayrıcalıklı bir yere sahiptir. Yaşarken de vefatından sonra da hep sevilmiş ve hayırla yâd edilme bahtiyarlığına erişmiştir.

Bu çalışmayla şu gerçek bir kez daha ortaya çıkmıştır: Osmanlı toplumunda kadın, sosyal ve iktisadî hayatın dışında değil, aksine tam içindedir. Aynı yüzyılda, Avrupa ülkelerindeki prenseslerin gayrimeşru ilân edilip saraydan uzaklaştırıldığı bir dönemde o, büyük bir itibar ve kıymet görmüştür. Kadının toplum içindeki statüsünü taraflı tutumlarıyla tenkit edenlerin, bu kitapla birlikte aynı kanaatleri taşımayacaklarını umuyoruz. Günümüzde bile kendini iyiliğe, hizmete, yardıma adayan ve sahip olduğu imkânları insanların yararına harcayan kadınlarımızın sayısının ne kadar sınırlı olduğu göz önünde bulundurulursa Osmanlı toplum yapısının yüzyıllar öncesinden kadınlara tahminlerimizin çok daha ötesinde büyük fırsatlar tanıdığını söylememiz abartı olmayacaktır.