Yeniden başlamak için bitmek gerekir ve bunu ancak Eser Yerbakar gibiler bilir. Yani yaşadıkları tımarhanelik günlerden ve deli gömleği haline gelmiş kimliklerinden ölesiye bunalmış olanlar...Ve tabii bir de Eser kadar cesur olanlar...Eser tutsak olduğu her şeyden kendini bir an önce kurtaracak ve kendine yepyeni bir hayat kuracaktı. Artık anlamıştı; hayat bir oyun alanıydı ve o bu oyunu kişisel gelişim sahasında oynayacaktı. Kişilikleri nesneleri meslekleri etiketleri bir yapbozun parçaları gibikullanacak ve itaatkar bir oyuncu olmaktansa iddialı bir oyun kurucu olacaktı. Evet bu onun kaçış planıydı. Başkalarına uzattığı kişisel gelişim ipiyle kendi tımarhanesinin duvarlarını aşacak içerde kalanlara el sallayacak ve dışarda kendine yeni mahkumlar yaratacaktı. İ