Zarokekî mezinbûyî bûm. Min di mirêkê de dest bi rûyê xwe da bêhna porrê dêya min jêdihat sermest bûm. Û ji hilma min hilma yara min a esmer min kişand kezeba xwe bûm eşqkêş serîxoş û dîwane. Manyaxê bi navê Ez di nava serê min de wenda bû û êdî wexta min tunebû li xwe bigerim. Ma wexta min hebûya jî ez ê li xwe bigeriyama qey meyger-