Her gözümle bakarım sanaağlar şafak şafağa çekilirdi vekızların bakışları dökülürdü babamın paltosundanipler eklenirdi eriyen mumlarabaşladığımız ve soluyan patiskamyerleşti sorgu odasınagörevli memurçıkarıp kunduralarını ve kol saatiniarkasına yaslanıp yaslanıp karanlığasigarasını yaktı gülerek homurdanarakyeni basmıştı çünkü emeklilik yaşınakırmızı mührü yeni basmıştı veznecikörpe kağıtlarabakir köreşeye bile.