Kurulan şehirler 
Yıkılan kaleler
Ve her defasında dirilen umutlar
Devrim sesiz bir isyandır önce
Sonra bir kor olur halkın avucunda
Kim bilir kaç karanlığı yarmıştır güneş
Ve kaç yıldız dökülmüştür yeryüzüne
Ey yediveren güller gibi açan yürekler
Sizdedir çağların ötesine köprü kuran cevher
İnsan her defasında baştan yaratır
Küllerinden doğar bir tarih 
Bugün buradayız yarın başka bir yerde
Aynı kavgada ve aynı sevdada
Güller solmazsa bu yüreklerde
Devrim daima bir umuttur 
Geçmişten geleceğe...