Bir toplumun sosyal ekonomik ve kültürel gelişimi o toplumun eğitim seviyesiyle doğrudan ilişkilidir. Bu gerçeğin bilincinde olan Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun ardından eğitim ve kültür kurumlarının yeniden yapılandırılması sürecine Türk toplumunda köklü bir geçmişe sahip olan kütüphaneler de dâhil edilmiştir. Bu kapsamda Batı tarzı modern kütüphane binaları ve kütüphanecilik anlayışı inşa edilirken millî eğitim sisteminin temellerinin atılması amacıyla çıkarılan ve kültür politikasına önemli katkılar sağlayan düzenlemelerle Türk kütüphaneciliğinin bugüne kadar süregelen geleneğinin yasal altyapısı oluşturulmaya çalışılmıştır. Erken Cumhuriyet Dönemi'nde Türk kütüphaneciliği alanında gerçekleştirilen faaliyetler incelendiğinde; Osmanlı Dönemi'nde daha ziyade değerli eserleri koruyarak gelecek nesillere aktaran ve sınırlı bir kullanıcı kitlesine hizmet sunan kütüphanelerin özellikle Harf Devrimi sonrasında koleksiyonlarını yeniden oluşturarak eğitim bilim ve kültür hayatına katkıda bulunmayı hedefledikleri görülmektedir. Bu dönemde kütüphaneler Türk halkını çağdaş medeniyet seviyesine ulaştırmayı amaçlayan reformların halka tanıtılması millî bilincin oluşturulması ve kültür seviyesinin yükseltilmesi gibi önemli toplumsal görevler üstlenmişlerdir. Bu bağlamda Cumhuriyet'in ilanından önce Türk-Müslüman topluluğunun vakıf-kütüphane geleneği ile kurulan kütüphaneler Erken Cumhuriyet Dönemi'nde modern ve evrensel bir kimlik kazanmıştır. Sonuç olarak Atatürk Dönemi'nde kütüphaneler ve kütüphanecilik faaliyetleri Türk halkının okuryazarlık oranının artırılması ve ülkenin kültürel gelişimine katkı sağlanmasında önemli aktörlerden biri olmuştur.