Beyaz Gemi romanının kahramanı yedi sekiz yaşlarında bir çocuktur. Çocuk; saflığın bozulmamışlığın ve geleceğin sembolüdür. Aytmatov çocuğun saf ve temiz dünyasından hayatın acı ve çıplak gerçeğine uzanan bir roman kurgusu oluşturmayı başarır. Ona göre; çocukluk gelecekteki insan karakterinin tohumudur. Çocukluk kişinin dilini öğrenmeye ve çevresindeki insanlarla tabiatla ve özellikle kültürle bağlarını hissetmeye başladığı dönemdir. Aytmatov Beyaz Gemide destan efsane ve masal gibi bir çok şifahî unsuru kullanmıştır. Geçmişi temsil eden ve masal anlatan dede ile geleceği temsil eden ve hem efsanevî hem de destansı bir mücadele veren çocuk arasında dramatik bir ilişki kurarak insan duygu ve düşüncelerine kendine has yorumlar getirir. Beyaz Gemi Aytmatovun edebiyat âleminde geniş akisler uyandıran verilmek istenen mesajla yaratılan tiplerin büyük bir uyum sağladığı eserlerinin başında gelmektedir.