Karşılıksız kazandırma türlerinden ve tek tarafa borç yükleyen bir sözleşme olan bağışlama sözleşmelerinde, herhangi bir veya denk bir karşılık almaksızın malvarlığındaki bir değeri bağışlama amacıyla devreden bağışlayanın, bağışlananın ağır olumsuz davranışları neticesinde sözleşme ile bağlı kalması adaletli görülmemiş ve bağışlayanı korumayı amaçlayan birtakım düzenlemeler getirilmiş olup bu doğrultuda bağışlayana bağışlamayı geri alma ile sona erdirme imkanı tanınmıştır. Bu itibarla çalışmamızda TBK m. 295 vd. hükümlerinde yer alan kanun koyucunun geri alma nedenlerine ilişkin sevk ettiği her bir düzenlemeye ayrı başlıklar altında yer verilmiş, bu düzenlemelerin bağışlamanın türleri bakımından uygulanabilirliği ve uygulamadaki görünümleri incelenmiştir. Teorik açıklamaların yanı sıra, uygulamada sıklıkla yaşanan uyuşmazlıklara dair Yargıtay uygulamasına da detaylı olarak yer verilmiştir. "Bağışlamanın Geri Alınması" başlıklı yüksek lisans tezi olarak hazırlanan bu çalışmanın ilk bölümünde bağışlama sözleşmesi hakkında ön bilgiler verilmesi amaçlanmış ve bu bağlamda ilk bölümde bağışlamanın tanımı, unsurları, konusu, türleri ve ehliyet gibi konulara yer verilmiştir. İkinci bölümde ise bağışlamanın geri alma dışındaki sona erme hallerine değinilmiş, akabinde geri alma hakkının hukuki niteliğini anlaşılır kılma gayesi ile dönme hakkı gibi haklardan farkları ortaya konulmuş ve bağışlamayı geri alma hakkı incelenmiştir. Ardından çalışmamızın asıl konusu olan yerine getirilmiş bağışlamaların ve bağışlama sözü verme sözleşmelerinin geri alma sebepleri incelenmiştir. Son bölümde ise, bağışlamayı geri alma hakkının kullanımı hakkında açıklamalara yer verilmiş ve hakkın kullanılmasının sonuçları irdelenmiştir.