"Biz seninle... aynı Tanrı'nın yazdığı iki ayrı gerçeğiz. Tıpkı verilen bir hediye gibi... Ya ben sahipleneceğim seni ya da sen... Tanrı ise... bize sunduğu hediyeyi geriye almaz sevgilim... Öyle değil mi?" Aşk bir kaderin önüne geçebilir mi? Birlikte sonsuzluğu göze alanlar hiç birbirinden ayrılabilir mi? İnsanın alnına yazılanı kalbi silip kendi yazgısını yeniden yazabilir mi? Ozanın da dediği gibi "Âşıklar ölmez..." öyle değil mi?