Antik Âlemden Modern Zamanlara BİR ANADOLU GÜZELLEMESİ
"Sesimizin tınısı, canımızın sızısındandı.
Sesimiz de bağrımız da yanıktı bizim.
Ondandı ki bizde türkü söylenmez, yakılırdı..."
Memleketin en uzak doğusu Iğdır Ovası'nın göğe uzanan eli, yakaran yüreği dediği Ağrı Dağı'nın görklü görkemli yüceltilerine bakıp söze-avaza duran Meşşedi'nin içli, dokunaklı anlatılarında;
Büyük Tufan/Nuh'un Gemisi'ne dair ezel/evvel hikâyemizden başlayarak, kadim zamanlardan beri nice uygarlığın otağ kurduğu Anadolu'nun giz-gizem yüklü, ihtişamlı demlerinden,
Gökten başına kaplumbağa düşen adamın hazin ölümüyle yaşanan muammayı, "sebep oyy" diyerek 'aramakla bulunmayan define' metaforu ile çözen Abderalı Demokritos'tan...
Franko İspanya'sında, infaz mangasını, tarihin tanıklık ettiği en cesur, zarif solo eylemiyle karşılayan topçu Bebel Garcia'dan,
Dünyayı iki hükümdara az gören büyük İskender'i "Gölge etme başka ihsan istemem" sözüyle hizalayan Sinoplu Diyojen'den,
Antik Xantos kent ahalisinin, düşmanın amansız kuşatması karşısındaki soylu intiharından,
Kerbela sahrasında, "Zilletle yaşamaktansa..." diye ünleyen Hüseyni Kıyam'dan,
Prusya'nın kudretli Kralı Frederik'in, ihtiyar değirmenciyle yaşadığı çetin sınavda, "Berlinde Hakimler Var" sözüyle taçlanan insan balasının adalet tutkusuna kadar uzanan bir hafıza haritası sunar.
Osmanlı Türkçesi'nin zarafeti, Kürtçe'nin yakıcı, hazin feryadı, Azerice'nin mihriban, şirin mahnılarından dokunmuş hikâyeler; Meşşedi'nin, öfkeden arınmış, damıtılmış "kederden keyif devşiren" hüzünlü dilinde hem zamana direnir hem yüreğe işler.
Yazar, sözlü kültürümüzün ses bayrağı ozanlardan/dengbêjlerden aldığı ilhamla, "Burası dünya, burada hüzün esas, neşe istisnaidir" derken, geçmişten günümüze her şeyin her şeyle ilgisini ve bağını ustalıkla kurar. Halkın diliyle, irfanıyla, mizahınüktesiyle, yer yer kahırlı, avaz avaz içli bir sükûtla ve kadim zamanlardan süzüle gelen bilge sesiyle örülmüş nice hikâyeyle zamanın kalbinde bir gedik açar